Ik ben erg fan van TheoryU en systemsich werken. Theory U is een transitie- en zelfs transformatiemodel van Otto Scharmer (&co). Het is een zeer diep gelaagd veranderprocesmodel welke te leggen valt op grote en kleine, wereldwijde en persoonlijke situaties. Terugkijkend merk ik op dat eigenlijk alles wat ik doe en leer, terug te brengen is naar TheoryU. Ik ontdek steeds weer nóg diepere lagen en doorleef het model ook gewoon en bewust in mijn dagelijks leven.
Het ontrafelen zit met name aan de linker kant van de U: de situatie zoals deze is. Systemisch kijken, luisteren en werken is daarbij mijn belangrijkste tool. Nieuwsgierig, open minded en met mededogen de dynamieken, patronen zonder oordeel en cynisme aanschouwen.
Het is zoals het is…. op dit moment. Het heeft gediend en de vraag is of het nog steeds dient.
Wat vraagt er om losgelaten te worden? De angst voelen en het toch doen (moed). Wat is eigenlijk ons werk? Wat hebben we te doen?
Onder in de U kom je uiteindelijk bij De Bedoeling. Als die helder is (en dat is soms even verduren voordat dat zo is), ontstaat er vanzelf een urgentie om te gaan (co-)creëren. Wat dient zich aan?
Mijn rol zie ik als het begeleiden van de linkerkant van de U. Ik trap regelmatig op de rem omdat mensen/ teams nog wel eens geneigd zijn een short-cut naar de ‘overkant’ te maken. De ‘geleefde werkelijkheid’ onder ogen komen is niet altijd makkelijk. Het is veel fijner om lekker gelijk te creëren, in de actie, te gaan. Helaas gebeurt dat bij een short cut meestal niet vanuit de Bedoeling maar vanuit wat al bekend is. Het patroon herhaalt zich en/of er komt meer van hetzelfde. 